Kasım’da sevilen kızlar,
Nedense tedirgin ve nazlıdırlar.
Belki yaprakların yansımasından,
Bir hayli kırmızıdırlar.
Gümüşlü bir pus dağıtır kirpiklerini,
Damlalar uzar parmak uçlarından,
Rüzgârda savrulur söyledikleri,
Ölüm yalnızıdırlar…

Attila İLHAN